«السّلام عليك يا نور الله الّذي لا يُطفی» سلام بر نور خاموش ناشدنی خدا؛ سلام بر نور روشنیبخش خلایق و بینا کننده نابینایان؛ سلام بر آن نور از نسل انوار مقدسه که دوازده قرن از تلؤلؤ و تجلی عالم افروزش میگذرد ولی هنوز آفتاب، نور و مهتاب، زیبایی و ستارگان، درخشش خود را از او تمنّا میکنند؛ سلام بر آن نور مقدسی که نه تنها آشکارکننده حق و حقیقت است بلکه روشنی بخش ظلمت و جهالت است؛ سلام بر نور مبارکی که با درخشش پرفروغ و جاویدش به جهان هستی یک دنیا امید و آرزو بخشید؛ سلام بر سراج فروزان هدایت؛ سلام بر نور الانوار!.
نور در حجاب اما چه شد که چنین نور با عظمت و پربرکتی در پشت ابرهای گران نهان گردید؟! نور که همواره تابش و درخشش دارد پس چرا از فیض پرتوهای نورانیاش محروم شدهایم؟! شاید این پرسش بیش از یک جواب نداشته باشد که نور میتابد ولی خفاش از نور میهراسد و دوری میکند و این نقص خفاش است نه نور عالم تاب. جهل، حجاب نور از عللی که در فرمایشات گهربار اهلبیت(علیهم السلام) به عنوان سبب محرومیت بشر از درک فیض نور مقدس مهدی موعود معرفی شده است، تاریکی و ظلمت جهل است. چرا که «الناس اعداء ما جهلوا» (مردم، دشمن نادانستنیهای خود هستند).
علم، باب نور عالم گرانسنگ، مرحوم علامه مجلسی اعلی الله مقامه الشریف به نقل از کتاب تاریخ قم، فرمایشی از لسان مبارک امام صادق(ع) را این چنین آورده است: «... ثم يظهر العلم ببلدة يقال لها قم، وتصير معدناً للعلم والفضل حتی لايبقی فی الأرض مستضعف فی الدين، حتی المخدرات فی الحجال، وذلك عند ظهور قائمنا، ... فتتم حجة الله علی الخلق حتی لايبقی أحد علی الأرض لم يبلغ إليه الدين والعلم، ثم يظهر القائم... لان الله لاينتقم من العباد الاّ بعد انکارهم حجة.» (بحار/57/213؛ غنائم الایام میرزای قمی/1/29؛ مجمع النورین مرندی/329) (پس علم از شهر کوفه به شهری به نام قم خواهد آمد و آنجا معدن علم و فضیلت خواهد شد تا حدی که در زمین مستضعف و ناآگاهی نسبت به دین پیدا نشود تا آنجا که حتی پیرزنهای پشت پرده، نسبت به حقیقت آگاه گردند؛ در چنین زمانی هنگامه ظهور قیامکننده ما خواهد بود... پس حجت الاهی بر خلق تمام میشود، تا شخصی بر زمین باقی نماند که حقیقت دین و علم به او نرسیده باشد پس در این هنگام حضرت مهدی(عج) ظهور میکند... زیرا خداوند متعال، بندگان را فقط بعد از انکار حجت عقوبت میکند.) در این بیان شریف معصوم(ع) سبب محرومیت از رؤیت نور جمال زیبای طاووس بهشتیان، جهل و عدم علم به حقیقت معرفی شده است؛ زیرا «العلم نور» علم نوری الهی است که راهنمای نور الانوار است و حقیقت همین است که عدم علم و جهل بشر، سبب غرق و غوطهور شدنش در ضلالت و گمراهی گردیده است.
جهل یهودیان اگر یهودیان به عقاید و مطالب کتاب مقدس خود علم داشته باشند، ناخودآگاه از آن و عقاید خود متنفر شده و به دنبال حقیقت خواهند گشت؛ چرا که عقل هیچ فرد سالمی نخواهد پذیرفت که از مستی شرابخوار که دخترانش با او همبستر میشوند، پیروی کند. (تورات/سفر تکوین/اصحاح19/بند 30 ـ 38) و یا زناکاری را که با همسر اصحاب خود مرتکب زنای محصنه شود و برای عدم افشای آن، سرباز خود را به جرم وفاداری به کشتن دهد، الگوی خود سازد. (تورات/دوم سوئیل/اصحاح 11 ـ 12)
جهل مسیحیان اگر مسیحیان علم داشته باشند به بطلان و عدم امکان تثلیث، از خدایان ساختگی خود بیزار میشوند، به خصوص وقتی علم پیدا کنند که خدایشان شرابخوار، میگسار و الکلی بوده (انجیل لوقا/باب 7؛ انجیل متی/باب11) و معجزهاش تبدیل آب زلال به خمر ملالآور بوده است (انجیل یوحنا/باب2) هرگز از چنین خدایی پیروی نخواهند نمود.
جهل اهل تسنّن اگر جماعت عامه (اهل تسنّن) به عقاید خود و احادیث جعلی مندرج در معتبرترین کتب خود، بخاری و مسلم عالم گردند که معتقد به خدایی دارای جسم (بخاری/کتاب الاستئذان/باب بدء السلام و...)، قابل رؤیت (بخاری/کتاب مواقیت الصلاة/باب فضل صلاة العصر/ح1 و...)، دارای مکان (بخاری/کتاب الصلاة/باب حک البزاق/ح2 و...) و سایر صفات انسانی و عاجزانه هستند، از پرستش چنین خدایی دوری خواهند کرد. از پیامبری که کمترین صفات اخلاقی را رعایت نمیکرده (بخاری/کتاب الوضو/باب البول عند صاحبه/ باب البول قائماً وقاعداً/و...)، هرگز غیرتی نسبت به همسرش نداشته (بخاری/کتاب العیدین/باب الحراب والدرق/ح2 و...) و بسیار صفات ناپسند تنفرزای دیگری داشته است، پیروی نمیکردند. هرگز كسي را که اقرار به حمله به بیت حضرت سیدة نساء العالمین، فاطمه زهر(علیها السلام) نموده است (تاریخ طبری/2/619؛ ر.ک: امام شناسی/ش38) به خلافت نمیپسندیدند. هرگز دومي را که زحمات 23 ساله رسول خد(ص) را در لحظات آخر عمر مبارک آن حضرت با توهین و جسارتی وقیحانه جواب داد (بخاری/کتاب العلم/باب کتابة العلم/ح4؛ ر.ک امام شناسی/ش28) نمیستودند. هرگز سومي را که سوزاننده کلام الله مجید، قرآن کریم است (بخاری/کتاب فضائل القرآن/باب جمع القرآن/ ح2؛ ر.ک امام شناسی/ش 31) به خلافت بر نمیگزیدند. هرگز به مادری و امالمؤمنين بودن كسي که حجاب، اولین دستور الهی را به زنان مسلمان رعایت نمیکرده و فقط فتوای رضاع کبیر او بیانگر گوشهای از عدم توجه او به حجاب است.(سنن ابی داود/کتاب النکاح/باب فیمن حرم به) افتخار نمیکردند.
تکلیف شیعیان لذا مهمترین و اساسیترین معضل بشریت که سبب ضلالت و گمراهی شده و حجابی گران به ضخامت طول تاریخ گردیده است، جهل و عدم شناخت حقیقت میباشد؛ بنابراین ما شیعیان که بحمد الله به نور ولایت و امامت ائمه اطهار(علیهم السلام) مفتخریم اول به شکرانه این نعمت غیر قابل وصف و بعد هم در راه درک فیض حکومت سراسر نور حضرت ولی عصر(عج) موظفیم ابتدا عقاید حقه خود را تثبیت و تقویت کنیم تا دیدگان دیگران را نیز به این درگه نور منوّر سازیم. به امید روزی که بشریت به نور علم روشن گردد تا مقدمهای شود برای رؤیت نور الانوار عالم تاب، هستی بخش مهدی موعود(عج).
منبع : نشریه امام شناسی ، شماره39
|